4 prachtige dagen verpakt in slechts 2

La Fleche 2007
24 en 25 mei 2007

naar de plaatjes : tripfoto's kaartjes
De Videootjes staan onderaan het verhaal

Al weken hebben we er ons op verheugd, donderdag 24 mei gaan we weer bij Richard op bezoek in La Fleche, huis La Riviere. De route kennen we nu zo langzamerhand wel, dat wordt min of meer routine, maar de omgeving hebben we nog lang niet helemaal uitgekamd. De Loire met zijn mooie chateaux wacht op ons.
Het is donderdag schitterend weer als, Thijs, Evert, Richard, Jos, Cees, en ik verzamelen op de club, het wordt weer een fantastische trip.
Dag 1
Cees en Evert in de Diamond DA40, Jos en Thijs in de Quebec en Richard en ik in de Mike.
De voorbereiding verloopt soepeltjes, we zijn immers op tijd op de club, en hebben de avond ervoor alles doorgenomen en doorgerekend. Wij gaan in de Mike als eersten weg, want wij hebben de minste pk's aan boord, een kleine voorsprong is dus welkom. 5 voor elf hangen we, direct Spijkenisse. En dan ben ik al meteen verwend door de nieuwe diesels die ik nu een paar keer gevlogen heb. Wat is dit dan een gebakkie, klimt matig, trilt en maakt herrie. Dat laatste is niet helemaal eerlijk voor dit kistje, want ik ben mijn goede headset vergeten en moet het nu doen met de headset die ik altijd in de auto heb liggen, zonder active noise reduction. Het zal wel aan de leeftijd liggen dat de goede headset nog thuis ligt...
We gaan direct Breskens en COA, langs de Belgische kust, naar Duinkerken en dan rechtstreeks naar Abbeville, onze geplande tussenstop. We krijgen alle medewerking van de luchtverkeersleiding, maar bij de Oostende CTR moeten we toch eerst even een 360 over rechts draaien. Gelukkig moet de SVQ, die inmiddels op ons aan het inlopen is, dit ook doen.
Alles functioneert naar behoren, en we zijn al snel 'en France'. Bij Abbeville zijn we gelijktijdig met de Diamond. Deze gentlemen laten onze voorgaan bij de entry naar het circuit, en wij mogen daarom als eersten landen. Dit zou ook de laatste keer zijn dat we als eerste ergens aankwamen.
In Abbeville hadden we gepland te tanken (financieel voordeel ! ) en wat te eten. Dat betekent dus een halve meter stokbrood de man. Heerlijk.
Om kwart over twee hangen we weer voor het laatste stuk. Richard is nu de captain en vliegt zo naar zijn tweede home base.
De route gaat via Dieppe, en daarna buigen we af naar het zuiden, omdat de militaire corridors daar niet actief waren. Over Alencon en langs Le Mans, zijn we in nog geen twee uur op La Fleche. Het is er erg stil, maar Ricahrd heeft de sleutels van het clubgebouw. Daar laten we een deel van de (vlieg) bagage achter, omdat de Peugeot die Richard van de buurman heeft geleend al bijna genoeg heeft aan zes man. En de kofferbak wordt ook nog even volgeprakt met de hoognodige spullen.
Het is maar 15 km naar Richard zijn huis, maar op de achterbank met 4 grote kerels is dat toch best een aardig endje.
Zeker als Richard ook nog eens laat zien dat hij heel goed kan autorijden. ai ai ai.
We komen verkrampt aan, behalve Jos en Richard, die zaten voorin. We ploffen op het terras neer. Een paar biertjes gaan sissend naar binnen. Het Zwitserleven gevoel is meteen aanwezig. God wat is dat lekker hier. Richard en Jos gaan even boodschappen doen voor het ontbijt van morgen. Wij krijgen te zien waar de grasmaaier staat....? We gaan weer zitten en zij rijden weg. We nemen nog een flesje bier.
Wat zou nou de bedoeling van die grasmaaier toch zijn? Cees krijgt een idee, en in een mum van tijd staan er mooie figuren in het lange gras gemaaid. We filosoferen over graancirkels en dergelijke....de maaier loopt niet mooi. Evert denkt dat er ergens een verstopping zit in de benzine toevoer, en wij geloven hem direkt. We willen Richard niet op kosten jagen, en sparen de grasmaaier door hem weer in de garage te zetten, een goede beslissing dachten wij.
Richard en Jos komen terug met een volle kofferbak met eten. Lekker maar veel. We verheugen ons alweer op morgenochtend. Pas nu legt Richard ons uit wat hij in gedachte had toen hij om boodschappen ging, namelijk bij terugkomst een mooi glad geschoren grasveld. Oei, dat valt tegen, en zelfs de 'graancirlkels' vallen hem niet op. We laten doorschemeren dat we nog niet weg zijn en dat we de arbeid een beetje over de 4 dagen willen verdelen !
Richard heeft ook wijn meegebracht. Oi, Oi, Oi, lekker zeg. Ook dat gaat er moeiteloos in. Dan gaan we langzaam aan naar het diner. Een plaatselijk restaurant verwacht ons, het is er magnifiek. Buiten aan het water van de La Loire, een genot.
Ook de kaart is een genot op zich. We gaan voor een totaal menu, 23 Euro en perfect.
De dag wordt terug afgesloten bij Richard op het terras. Het is warm, dus je moet veel drinken, en die raadgeving volgen we nauwgezet op.
Dag 2
We staan niet al te laat op. Het is weer mooi weer, en het ontbijt buiten is alweer een feest. Gebakken eieren met spek, dat is toch zo lekker. En je kunt er een eind op weg komen.
We gaan tegen tien uur naar de club en gaan een mooie kastelen tocht maken. Wat een veldjes in de buurt waar we kunnen landen, JIPPIE !
Na een kleine gymnastische oefening, hoe krijg ik vier volwassenen op de achterbank, zijn we op de vliegclub. Er is iemand die de kisten voltankt, en wij kijken ondertussen naar het weer. Er komt onweer vanmiddag, het zit nog nu een honderd kilometer naar het zuiden. We kijken ook even naar de komende dagen. We kijken nog een keer naar de komende dagen. WAT ?? Er komt slecht weer aan, en een kleine studie leert dat we eigenlijk nu weg moeten, willen we niet tot volgende week dinsdag hier vast zitten. Hoe we ook kijken en redeneren, het risico is te groot dat we niet meer weg kunnen, en met grote tegenzin besluiten we vandaag weer naar huis te gaan. We hebben de Loire nog niet gezien, laat staan de kastelen. Er moet nu een heleboel geregeld worden. We gaan eerst terug naar La Riviere, om de boel op te ruimen. Dat neemt een uurtje, en dan weer terug naar de club, we vertrekken!
Het is erg warm op het veld, we zijn blij dat we in de lucht zitten, hebben we wat verkoeling. We hebben besloten om naar Deauville te gaan, een heel mooi, groter veld. Het is een uurtje vliegen. Wij gaan over Le Mortange, ook dat bezoek gaat nu dus niet door. Als we overhead zijn zien we helemaal geen teken van leven, er is niemand. Ik draai daarom maar een 60 graden bank bocht, wat Richard niet kan waarderen. 2 G is toch eigenlijk wel leuk vind ik.
Deauville is gemakkelijk te vinden, en de begeleiding is perfect. Bij het parkeren heb ik twee marchallers, Thijs en eentje van het veld. Ik volg Thijs zijn aanwijzingen, waarop de 'echte' marchaller boos wegloopt. Ik kan zijn gedachte lezen, "die eigewijze Ollanders."
Op Deaville eten we wat kleins, hoewel de salade er groot uitziet. Het smaakt prima. Het uitzicht is prachtig op het terras. We worden steeds afgeleid door een mooie dame die waarschijnlijk vooraan gestaan heeft bij het uitdelen van de vrouwelijke vormen.
We concentreren ons ( met moeite) op de rest van de terugtocht. We besluiten om naar Berck-su-Mer te gaan. Een voor de club bekend veld, omdat daar jaren achtereen de clubweek werd gehouden. Wij willen dat veld wel eens zien.
We zijn alle drie tegelijkertijd weg en op dat korte stukje betekent dat we ook samen bij het veld arriveren. Dit brengt enige coordinatie met zich mee, en zo kan het gebeuren dat er toch enige opwinding ontstond bij het landen. Ook al omdat de landingsbaan voorzien was van extra lang gras, en omdat er vlak naast de baan een prachtig groene strook gras heel aanlokkend lag te zijn. Kortom we verkeken ons op de echte baan en maakten een perfecte go-around om tenslotte op de echte baan te landen. Op de club hoorden we dat de baan vanavond gemaaid zou worden. Nou dat was wel nodig zeg. Het mooie stuk groen naast de baan, was de toekomstige baan, net ingezaaid. Goed dus dat we daarop niet geland waren.
Op het veld is eigenlijk niets te beleven. Saai en stil, met nauwelijks faciliteiten. In het clugebouw leek een jarenlange verbouwing aan de gang. Niet aantrekkelijk om er langer dan een uur te blijven. Dus, snel getankt en omhoog, terug naar Rotterdam. Om kwart over zes hangen en om tin voor acht landen. De trip zit er weer op. Het leek wel 4 dagen, het waren er maar twee !
Richard, bedankt voor de gastvrijheid. Sorry dat we niet gemaaid hebben. Volgend jaar beter !


De videootjes zijn in de maak. Kijk regelmatig want er komen er steeds weer bij
Video:

koppel 1
In de Mike team
La Fleche team La Riviere
het Zwitserleven...
natuur
Deauville heeft een mooie toren
gras
loopt niet lekker
spek
is wel lekker
jam
in een of in twee keer naar binnen ?
Iedere gelijkenis met bekende personen is puur toeval

een formatie oefening tijdens de La Fleche tour

Heenweg van Abbeville naar La Fleche


Het laatste stukkie naar huis


Een geslaagde doorstart op Berck-sur-Mer


Home